“Artykuł sponsorowany”
Likwidacja spółki komandytowej w KRS – jakie formalności trzeba spełnić?
Likwidacja spółki komandytowej to procedura wymagająca przeprowadzenia działań, zakończonych wykreśleniem podmiotu z Krajowego Rejestru Sądowego. Samo zakończenie działalności nie wystarcza. Aby spółka formalnie przestała istnieć, obligatoryjne jest dopełnienie wszystkich obowiązków wynikających z przepisów Kodeksu spółek handlowych. O czym warto więc pamiętać, zanim dojdzie do likwidacji spółki? Niżej znajdziesz praktyczne porady prawne.
Kiedy dochodzi do likwidacji spółki komandytowej?
Likwidacja spółki komandytowej może wynikać zarówno z woli wspólników, jak i z przyczyn zupełnie niezależnych od nich. Wspólnicy mogą jednomyślnie podjąć uchwałę o rozwiązaniu działalności, niezależnie od tego, czy została zawarta na czas określony, czy nieokreślony. Dość częstym powodem jest także upływ czasu oznaczonego w umowie spółki. W takim przypadku działalność kończy się automatycznie, chyba że wspólnicy postanowią kontynuować jej funkcjonowanie. Przesłanką likwidacyjną może być ponadto osiągnięcie określonego celu gospodarczego, który został wskazany w umowie jako graniczny dla istnienia spółki.
W praktyce do likwidacji dochodzi także w przypadku ogłoszenia upadłości spółki. Jeśli jednak działalność po zakończeniu postępowania upadłościowego może być kontynuowana, likwidacja nie jest obowiązkowa. Inne przyczyny, które warto podkreślić, to śmierć lub upadłość wspólnika, w szczególności komplementariusza, chyba że umowa spółki przewiduje inne rozwiązania. Warto zaznaczyć, że wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika, a także przez jego wierzyciela, może jak najbardziej doprowadzić do konieczności zakończenia działalności. Ostateczną przesłanką jest zawsze orzeczenie sądu, które może zostać wydane na wniosek wspólnika z ważnych powodów. Więcej szczegółów na temat likwidacji spółki komandytowej znajdziesz tutaj: https://smadwokaci.pl/likwidacja-spolki-komandytowej/.
Czy możliwa jest likwidacja spółki komandytowej bez postępowania likwidacyjnego?
Polskie prawo dopuszcza rozwiązanie spółki komandytowej bez przeprowadzania klasycznego postępowania likwidacyjnego, ale wyłącznie pod warunkiem, że przewiduje to umowa spółki. Taki sposób zakończenia działalności musi zostać zatwierdzony jednomyślnie przez wszystkich wspólników. W praktyce oznacza to, że majątek spółki jest dzielony bezpośrednio między wspólników zgodnie z ustaleniami, a sama spółka jest zgłaszana do wykreślenia z KRS bez wcześniejszego przeprowadzania formalnych czynności likwidacyjnych.
Brak obowiązku likwidacji nie zwalnia w żaden sposób z konieczności rozliczenia się z wierzycielami i przygotowania wymaganej dokumentacji księgowej, a więc szeroko pojętych bilansów i sprawozdań. Jeśli szukasz wsparcia w zakresie likwidacji spółki komandytowej, to warto zasięgnąć porady adwokata. Specjalistę znajdziesz pod tym adresem: https://smadwokaci.pl/.
Przebieg likwidacji spółki komandytowej krok po kroku
Po podjęciu decyzji o rozwiązaniu spółki należy zgłosić otwarcie likwidacji do KRS. W formularzu KRS-Z61 trzeba wskazać likwidatorów, sposób reprezentacji spółki w okresie likwidacji oraz datę otwarcia likwidacji. Wpisu dokonuje się w terminie 7 dni od chwili jej rozpoczęcia. Likwidatorzy mają obowiązek przygotowania bilansu otwarcia likwidacji w ciągu 15 dni. Bilans musi zawierać wycenę aktywów i pasywów według ich wartości zbywczej.
Oprócz tego konieczne jest zamknięcie ksiąg rachunkowych na dzień poprzedzający likwidację oraz ich ponowne otwarcie z datą rozpoczęcia likwidacji. W dalszej kolejności likwidatorzy przystępują do faktycznych czynności likwidacyjnych. Ich zakres obejmuje:
- zakończenie bieżących interesów spółki,
- ściągnięcie wierzytelności,
- uregulowanie zobowiązań,
- upłynnienie majątku.
Dochody z likwidacji powinny być przeznaczone na spłatę zobowiązań wobec wierzycieli. Pozostały majątek rozdziela się między wspólników zgodnie z postanowieniami umowy spółki. Jeśli umowa nie określa zasad podziału, obowiązuje proporcjonalność do udziału w zyskach. Wniesione do spółki składniki majątkowe, a więc chociażby samochody czy sprzęt, powinny zostać zwrócone właścicielowi w naturze.
